დგება დრო ადამიანის ცხოვრებაში, როცა ის ხვდება მარტივ ჭეშმარიტებას: აღარაფერი იქნება ისე, როგორც იყო ადრე.
ყველაფერი შეიცვალა. ძველმა მეგობრებმა ჩაგაბარეს წარსულს, კომპიუტერული თამაშები აღარ(თუ ვეღარ) განიჭებენ ადრიდნელ სიამოვნებას… დალევა? – დალევამაც დაკარგა მუღამი… ანუ… ვეღარ ერთობი? ალბათ…
ჰმ… ვითომაც არაფერი შეცვლილა, ისევ ისეა ცხოვრება… სახლი, ოჯახი, შეყვარებული, უნივერსიტეტი, კომპიუტერი, ძაღლი, კატა, მიგდებული ტელეფონი… ყველაფერი მიყუჩებულია სიცხისაგან. იწვის ქალაქი, იხარშება ოფლში და გულის ამრევი სუნი ასდის…
არც არაფერი გინდა, არც არაფერს აკეთებ. არც წიგნი, არც თამაში, არც ვარჯიში, არც ეზოში ბალახის დათხრა.
რა დარჩა? – ჩიბუხი. ცივი წყალი. ღამის ქალაქი. ძილი შუადღემდე… მერე ჭამა. ისევ ჩიბუხი. სიგარეტი ვიყიდო? ისევ ღამე მოვა. ისევ დავტკბები მარტო ყოფნითა და სიმშვიდით.
* * *
შავ ცაზე უთვალავი ვარსკლავია… უსასრულო სივრცე. ცარიელი. ცივი. ბნელი. მკვდარი.
ერთი პაწუა ზეახალი ვარსკლავის გაჩენა მთელი მსოფლიოსთვის ძალიან მნიშვნელოვანი მოვლენაა! არც თუ დიდი ხნის წინ, ასე გავჩნდით ჩვენც – დედამიწა. აზრი? – ჯერ არ ვიცით.
* * *
…დავბრუნდი ბლოგზე! 😉
აზრი? – სიყვარული… მშობელი მომავლისა და მკვლელი მარტოობის…
ნაწილი შენი, რომელიც არასოდეს (ვერასოდეს) გტოვენბს და შენც ღამე მთვარის შუქზე აღარასოდეს მოწევ ჩიბუხს მარტო… ახალი პაწაწკინტელა ვარსკვლავები სიყვარულის მახარობლად დაიბადება და არაა მარტოობს… სიცარიელეს სიყვარულის ანარეკლი მოიცავს… ჰაერში სიყვარულის სუნი იტრიალებს და არემარეს სიყვარული ყვირილი გაააყრუებს….
და შენ მარტო აღარასოდეს იქნები…. ამის უფლება არ გაქვს….
LikeLike